''-Sükûta Mühürlenmiş Bir Aşk Hikayesi...''

    

''-Sükûta Mühürlenmiş Bir Aşk Hikayesi...'' 

            

Çok mutluydular...

Tencere yuvarlanmış kapağını

bulmuştu sanki....

Çok uyumluydular...

Sanki birbirleri için

Var edilmişlerdi...         

Kader onları bir araya

getirmiş...

Alın yazısı yapmıştı

sanki…

O kadar emindiler ki

birbirlerinden...

Her gün şükrediyorlardı Allah'a...

Ceylan gözlüm derdi

hep çocuk...

Sensiz asla olmaz ...

Ben yaşayamam

sensiz diyordu kız...

Ama ikiside ağır karakterli..

Bir o kadarda gururlu insanlardı...

İnatçılıklarıda cabası...

Ansızın ayrılık çaldı kapılarını...

İkiside bilmiyordu nedenini...

Aşkım diyerek başlayan konuşma

Hakkını helal et diyerek bitmişti...

İkiside öfkeli...

Bir o kadarda gururlu...

Ödün vermeden

konuşuyorlardı birbirleriyle...

Boyun eğmeden...

Sanki 3 yıllık değil de iki günlük bir

ilişki gibi devam ettiler

konuşmaya...

'' Zaten olmazdı bizden'

dedi kız…

'' Ben bunu en başında anlamıştım

zaten'

dedi oğlan…

Biraz daha konuşsalar

nefret kusacaklardı birbirlerine...

Oğlan olacakların farkındaydı...

Çıkılmaz bir yola

girdiler...

Bitti dedi Çocuk..

Bitti...

İkiside rahat uyudu o gün...

En iyisini yaptım diyerek

uyudular o gün ikiside...

‘’Aklı başına gelir döner’

dedi kız sessizce

içinden...

''Dönmeyeceğim bu sefer'' dedi

oğlan...

''Yenik

düşmeyeceğim sevgime ...''

Sabah oldu…

Yarın oldu...

Derken

Bir hafta geçti aradan...

Sanki ayrıldıklarını

yeni öğrenir gibiydiler...

Bir acı, bir sızı...

İkiside aynı anda yutkundu...

Güneş kararmıştı sanki...

Bir boşluğa düştüler ikisi birden...

Nefes alışverişler hızlandı kalp

atışlarla birlikte...

'Özledim... 'dedi kız

‘Olsa da sarılsam’ dedi oğlan….

Sürekli birbirlerini

takip ettiler

Sosyal paylaşım sitelerinden…

En son ne zaman girmiş

diyerek gece geç saatlere kadar

beklediler birbirlerini...

Ayrıldıkları günkü

öfkenin yerini şefkat almıştı...

Ama gurur, onları

durduran küçük ama

koskocaman bir duvardı…

Aşılması en zor olan...

Birbirlerine belli etmemeye

çalıştılar...

Mutlu gibi göründüler..

Ama içleri hep bir hüzün...

Aradan tam bir ay geçti

uzaktan sevmeli...

Hiçbir gün görevler

aksatılmadı...

Bir şey paylaşmış mı ? ...

Bana bir söz

yazmış mı...

En son ne zaman girmiş ..

Kimle ne konuşmuş...

Ama artık dayanılmaz

bir hal aldı ayrılık...

Çok özlediler

birbirlerini...

''Bir merhaba yazsa' diyordu

kız...

'Bir kere arasa' diyordu

çocuk...

'Bir kere sarılabilsem...'

İkiside birbirlerine

yazdığı tek kelimelik

paylaşımlarla

idare ettiler aylarca...

Özlem...

Hatıralar sardı dört bir

yanlarını...

Bitmek bilmeyen

gece konuşmaları...

Sahil yürüyüşleri...

Gece gezmeleri...

Sürprizler...

Hep bir umut...

Birbirlerinden bir beklenti...

Ama bir türlü aşılamayan bir

gurur...

Karar verdi kız..

Yazacağım dedi..

Ne olursa olsun

kurtaracağım bu ilişkiyi...

Aldı telefonu eline...

''Merhaba Rıdvan... Nasılsın ?''

Tam gönderecekti

ki bugün bir şey unuttuğunu

fark etmişti…

Görevini

tamamlamak için çocuğun

profiline girdi...

Önce inanamadı...

Biraz daha baktı Tek kelimelik bir

yazıya…

''Efnan'ım yazıyordu...

Öfkeden deliye döndü kız…

Kendi adı Merve’ydi

Merve’mden

başkası haramdı ona...

Efnan’da kimdi..

Adı gibi kendisi de güzel miydi …?

Yedi bitirdi kendini...

Öfkesine yenik düştü...

Bir hışımla ne var ne yok

sildi bir kerede...

Oğlan bunları iki gün sonra

fark etti...

İçindeki rahatlığın

yerini birden korku aldı...

Ne olmuştu da birden

herşeyi silmişti…?

Başka birisimi vardı

acaba ?

Oğlan altta kalır mıydı

bunun...

Oda her şeyi sildi bir

kerede...

Günler haftaları…

Haftalar ayları kovaladı...

4.5 Ay geçti...

Oğlan içindekileri kâğıda kaleme

döktü günlerce...

Kız zayıfladı…

Saçları döküldü üzüntüden...

Yedi bitirdi kendini...

O kızla resmini

görürüm diye sormadı

kimseye bir şey….

Aynanın karşısına geçti kız...

Onun en sevdiği yere baktı...

Tam karşısına,

Gözlerine...

Derinden baktı...

Birden onun gözleri canlandı

Gözlerinin önünde...

Gözleri parlıyordu

karşısında...

Dokunmak istedi kirpiklerine...

Ama yoktu işte...

Oğlan silmeyi unuttuğu on altı

saniyelik ses kaydıyla idare etti

aylarca...

Sesinden canlandırdı

Merve’sini...

Ulaşmak istedi ama yapamadı…

Ya sevgilisi varsa…

Vardı emindi bu gerçekle

yüzleşmek istemedi...

Aylar yılları kovaladı...

3.5 yıl geçti...

Kız evlenmişti...

Çok zengin dediler kocası

için...

Sevmedi ama evlendi...

Dokunamadı ona ilk günler...

Hep o geldi aklına...

Rıdvan’ım...

Efnan’ı vardı şimdi onun...

Oğlan evlenmemişti ama bir kız

arkadaşı vardı...

Canan..

Yurtdışında tanışmışlardı...

Evlenmek hiç istemiyordu

oğlan...

Ama hayatın gereği buydu...

Evlenip bir aile kurması

gerekiyordu…

Aradan tam 7.5 yıl geçmişti...

''-Anne!' dedi

6 yaşındaki Talha

''-Karnım acıktı anne!'...

Kız çok güzelleşmiş...

Yaşlandıkça güzelleşen bir

güzelliğe sahipti..

Eşi Kaan ona her gün yeniden aşık

oluyordu...

Bir gün Kaan kızın saçlarını

aldı eline…

Okşamak istedi...

Ama

''Dokunma!'' dedi kız…

'Dokunma saçlarıma...

Saçlarımla oynanılmasından

hoşlanmam'' dedi...

O aklına geldi sonra...

Olsa da okşasa saçlarımı diyerek iç

geçirdi...

Alsa eline...

Koklasa...

Ama yoktu işte..

''-Efnan’ı vardı onun artık'...

Hiç öfkelenmedi bu sefer…

Çünkü çok merak ediyordu...

Nasıldı?

Çok özlemişti...

11 yıldır hiç görmemişti...

Aynanın karşısına geçti...

Gözlerine baktı...

Kıstı gözlerini...

Bekledi…

Ama yok...         

Canlandıramadı Rıdvan’ını...

İlk kez hatırlayamadı parlayan

gözlerini…

Unutuyor muyum yoksa

dedi...

İçinde bir burukluk...

Yüreğini sıkmıştı biri sanki…

'Sahi nasıl biriydi ?'

'' Bir zamanlar en

sevdiğimdi...

Tek sevdiğimdi...

Şimdi hatırlayamıyorum bile...''

Almanya’dan yeni gelmişti

Rıdvan ve Canan birde

doğmamış kızları...

Canan 7 aylık hamileydi...

Türkiye’ye yerleşeceklerdi...

Ailesini özlemişti ...

Gurbet onu boğmuştu

artık...

Tek hayali olan müstakil

bir ev satın almıştı...

Üç katlıydı ev…

En üstte kendileri

Girişte anne ve babası yaşıyordu…

Türkiye’ye dönmüştü dönmesine

de...

Dönünce fark etti...

Hala unutamamıştı onu...

''-Nerelerdeydi

Ne yapıyordu

Nasıldı

Mutlu muydu ?...'

Evlendiğini öğrenmişti...

O pis elleri değiyor muydu

Kıyamadığı o bembeyaz tene? ...

Bananeydi...

Beni ilgilendirmezdi...

O başkasınındı artık...

Ama Çok özlemişti...

Ses kaydını açtı...

On altı saniyelikti...

Ama her saniyesi bir

Hayattı onun için...

''Hiç usanmadan dinlemişti yıllarca...

''Aşkım ‘diyordu...

Kayıttaki ince bir ses...

Ne kadarda içtendi…

''Utanırım söyleyemem''...

O an canlandı gözünde…

Yarı puslu bir görüntüyle…

Herhâlde şarkı söylemesini

istemişti…

Bekledi…

‘’Sahi o utangaç birisiydi...’’ dedi …

Kısık bir ses tonuyla...

Ürperdi birden...

İçi titredi oğlanın...

Zor hatırlıyordu artık…

Kızın sesi ona çok yabancı

gelmişti...

Gözleri doldu...

Akmadı hiç bir yaş...

Ama içi parçalandı...

Artık o bir yabancıydı...

Yıllar geçmişti artık...

Unutması gerekiyordu…

Yeni bir eşi bir ailesi vardı...

Doğacak olan kızını

düşündü...

Uzun zaman sonra ilk defa

bu kadar içten sevinmişti kızı

olacağını duyunca...

''-Türk yemeklerini özlemişim''

dedi Oğlan...

İştahla annesinin yemeklerini

yerken...

''-Afiyet olsun bitanem.

dedi Canan...

Buruk bir sesle…

''-He

bu arada,

kızımızın adını ne koyalım aşkım

karar verdin mi …? '' dedi Canan..

''- Efnan koyalım…''

''-Hmm…

Ne de güzel bir isimmiş'

''-Anlamı ne peki?

Geç gelen bir cevaptı…

''-Güzel gözlü demek'' dedi

Kısık bir sesle…

Sesinde boğulmuştu sanki...

''Güzel gözlüm ' dedi içinden...

Efnan'ım dedi..

Yine O aklına geldi...

....

Son

…

Hazırlayan

Rıdvan KOL

Teşekkürler...

....